Парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі в. Краснае, Маладзечанскі дэканат

“Шчаслівыя міласэрныя,

Бо яны міласэрнасць спазнаюць. (Мц 5,7)”

Дарагія Браты і Сёстры,

Працягваючы руку аслабленаму чалавеку, усвядамляеш важнасць пачуцця сапраўднай любові ў сваім сэрцы. Ніколі не ведаеш, што можа здарыцца с табой у жыцці і таму нельга атрымаць гарантыю, што ніколі не апынешся ў сітуацыі жабрака. Прычынай гэтага могуць стаць розныя абставіны: страта працы, жылля, здароўя… Разам з тым наступствы нашых учынкаў дзейнічаюць падобна бумерангу. Так злом вяртаецца да нас здзейснены і не выпраўлены намі грэх. І вялікім дарам ласкі і ўзнагароды знаходзіць нас учыненае велікадушным сэрцам дабро.

 
Глыбокапаважаныя святары, кансэкраваныя асобы, браты i сёстры!

1.      Некалькiдзён таму ў Папяльцовую сераду мы распачалiВялiкiпост. На гэты раз ён мае асаблiвае значэнне, бо мы яго перажываем у Юбiлёйным Годзе Божай Мiласэрнасцi. Гэта час ласкi, падчас якога мы паклiканыя асаблiвым чынам спазнаць бязмежнасць Божай мiласэрнасцiна нашым шляху вяртання да Бога.

Пастырскае пасланне арцыбiскупа Тадэвуша Кандрусевiча

на Юбiлейны Год Мiласэрнасцi

Міласэрнасць Бога на вякі (Пар. Пс 136(135), 1)

Глыбокапаважаныя святары, кансэкраваныя асобы, дарагiя вернiкi!

1.​ У велічную ўрачыстасць Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі, распачынаючы, ўстаноўлены Святым Айцом Францiшкам НадзвычайныЮбілейны Год Мiласэрнасцi, сардэчна вiтаю вас гэтымі словамi псальмiсты, у якiх выказаны давер да бязмежнага ў сваёй мiласэрнасцi Бога.

Тэалагiчнае абгрунтаванне Юбiлейнага Году знаходзiцца ў Святым Пiсаннi. Яшчэ ў часы Старога Запавету габрэi кожныя 50 гадоў адзначалi Юбiлейныя гады (пар. Лев 25, 8-17), падчас якіх людзям дароўвалiся даўгi, зняволеныя атрымлiвалi свабоду i г.д.

Пастырскае пасланне на Адвэнт 2015г.

Дарагія браты і сёстры!

1. Чарговы раз Божы Провід дазваляе нам распачаць новы літургічны год, які з волі Святога Айца Францішка ў Касцёле мы будзем адзначаць як Год міласэрнасці. Ён распачнецца 8 снежня 2015г. ва Ўрачыстасць Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў 50-ую гадавіну завяршэння Другога Ватыканскага Сабору. Паводле пастырскай праграмы Каталіцкага Касцёла ў Беларусі ў межах падрыхтоўкі да Юбілею 100-годдзя фацімскіх аб’яўленняў Марыі, наступны год прысвячаецца надзеі. Маючы на ўвазе Год міласэрнасці і Год надзеі Канферэнцыя Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі выбрала наступны дэвіз на гэты час: “Надзея ў Божай міласэрнасці”.

Пастырскае пасланне на распачацце

катэхетычнага году 2015/2016

Глыбокапаважаныя браты і сёстры, катэхеты і вучні!

1.      Праз два дні распачынаеццановы навучальны год. Вучні пойдуць у школу, каб пазнаваць веды і выхоўвацца да дарослага жыцця. Аднак чалавек, як Божае стварэнне, складаецца не толькі з цела, але і душы а таму павінен клапаціцца не толькі аб сваім фізычным і інтэлектуальным развіцці, але і духоўным. Святы Ян Павел II кажа, што навука і рэлігія – гэта два крылы, на якіх чалавек уздымаецца да пазнання праўды (пар. FR, Уступ).

Пастырскае пасланне

на Нядзелю малітваў аб пакліканні

26 красавіка 2015г.

Глыбокапаважаныя браты і сёстры!

1.                Мы перажываем Велікодны перыяд, калі асаблівым чынам радуемсяі дзякуем за самы каштоўны дар, які Бог даў нам, менавіта за збаўленне, якое нам выслужывў Езус сваёй крыжовай смерцю і ўваскрасеннем.

Нядзельныя чытанні заахвочваюць нас бясконца дзякаваць і праслаўляць Бога за гэты дар. У іх мы таксама чуем словы, якія павучаюць нас аб тым, што духоўнае жыццё ў Хрысце – гэта не заслужаная намі Божая ласка, якую мы атрымалі задарма. Мы чуем таксама, што можна занядбаць гэтую ласку і нават страціць яе. У гэтых чытаннях мы таксама чуем павучанне як пазбегнуць такога негатыўнага выніку.

БЕЛАРУСЬ, БУДЗЬ КРАІНАЙ УВАСКРЭСННЯ!

ХрыстусУваскрос – сапраўдыУваскрос!

Глыбокапаважаныя браты і сёстры, усе людзі добрай волі!

1.                Гэтым пасхальным воклічам сардэчна вітаю ўсіх вас і віншую з радасным і збаўчым, самым вялікім і найбольш важным хрысціянскім святам Уваскрасення Хрыста! Гэтае свята мы адзначаем з радасцю дзеля трох наступных прычын. Праўда ўваскрасення Хрыста з’яўляецца падмуркам хрысціянскай веры. Яна гарантыя нашага ўваскрашэння, дае надзеюі падтрымку ў жыццёвых цяжкасцях.Яна таксама прыпамінае нам, што варта жыць, бо перад намі перспектыва шчаслівай вечнасці.

Шаноўныя браты ў святарстве, кансэкраваныя асобы,

умілаваныя ў Хрысце Пану браты і сёстры!

Мы перажываем V Нядзелю Вялікага посту, якая папярэднічае ўрачыстасці Звеставання Пана. У нашых святынях гучаць велікапосныя спевы, мы ўдзельнічаем у набажэнствах, якія спрыяюць нашаму паглыбленню ў таямніцы, звязаныя з Мукай нашага Пана Езуса Хрыста. Крыжовы шлях, у якім мы ўдзельнічаем, схіляе нас да больш грунтоўнага рахунку сумлення. Кіруючыся да глыбіняў нашага сумлення, мы здзяйсняем рэфлексію над нашым асабістым жыццём. Многія з нас, рэалізуючы разнастайныя велікапосныя практыкі, чыняць гэта з надзеяй на тое, што яны дапамагаюць нам у змяненні нашага жыцця, якое пазначана грахом. Мы ўсведамляем, што менавіта смерць нашага Пана Езуса Хрыста стала пачаткам нашага вызвалення з пастак шатана, з таго, што знявольвае нас і ў выніку аддаляе ад крыніцы нашага збаўлення, якой ёсць Бог.

Да духавенства, кансэкраваных асобаў, вернікаў і ўсіх людзей добрай волі

У Касцёле ў Беларусі стала добрым звычаем тое, што кожная ІІІ Нядзеля Вялікага посту адзначаецца як нядзеля «Сaritas», калі мы скіроўваем нашы думкі не толькі да таямніц, звязаных з мукай нашага Пана Езуса Хрыста, але і да тых, якія найбольш патрабуюць нашай дапамогі. Зрэшты гэтыя дзве рэчаіснасці неаддзельныя. Бо церпячы Хрыстус, які спазнае пакору і адвяржэнне, найбольш аб’яўляецца ў чалавеку. З іншага боку вобраз патрабуючых схіляе нас да больш інтэнсіўнай дзейнасці на карысць убогіх і патрабуючых, а таксама з’яўляецца для нас, веруючых, матывацыяй, каб больш глыбока перажываць балесныя таямніцы жыцця і смерці Хрыста.